محل تبلیغات شما



مشاوره و مصاحبه ی بالینی 

درمان افسردگی و اضطراب

درمان اختلال شخصیت

درمان وسواس

مشاوره ی تحصیلی

زوج درمانی ( مشاوره قبل و بعد از ازدواج)

 جهت نوبت دهی از طریق شماره های زیر تماس حاصل فرمایید

09353564937

02122335262

ادرس: تهران مجیدیه شمالی ( شمس اباد) میدان ملت نبش خیابان قلیج خانی پلاک 106


علایم افسردگی در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تحریک پذیری (عصبانیت، نوسانات خلقی و روحی، گریه زیاد)
  • احساس بی کفایتی (مثلا من نمیتوانم کاری را درست انجام بدهم)، ناامیدی، غم و اندوه شدید
  • مشکل در مدرسه یا خودداری از رفتن به مدرسه
  • کاهش عملکرد در مدرسه و افت تحصیلی
  • مشکل در تمرکز (هر عامل بیرونی کم اهمیتی می تواند باعث پرت شدن حواس او شود.)
  • دوری از دوستان و خواهر و برادر
  • افکار خودکشی
  • مشکل در خواب یا پر خوابی بیش از حد
  • کاهش انرژی
  • مشکلات گوارشی، تغییر در اشتها
  • کاهش وزن یا افزایش آن

این علایم باید تقریبا هر روز و دست کم در طی دو هفته مستمر دیده شود تا بتوان تشخیص افسردگی در کودک را داد.


علت بوجود آمدن افسردگی در افراد بر حسب سن، جنس و شرایط بیولوژیک آنها متفاوت است. شایع ترین علل افسردگی شامل:

  • سابقه خانوادگی یا ژنتیک: اگر سابقه خانوادگی افسردگی و یا دیگر اختلالات خلقی وجود داشته باشد، فرد بیشتر در معرض ابتلاء به افسردگی است.
  • تروما یا آسیب در دوران کودکی: برخی از وقایع بر نحوه ی واکنش بدن به ترس و شرایط پر استرس اثر می گذارد. تجربه اتفاقی تلخ یا وحشتناک میتواند در آینده باعث بروز افسردگی شود.
  • ساختار مغز: فعالیت کم لوب فرونتال در مغز می تواند خطر ابتلاء به افسردگی را افزایش دهد. با این حال هنوز مشخص نیست که این اتفاق بعد از شروع علایم افسردگی رخ می دهد یا پیش از آن!

داشتن برخی از مشکلات جسمی نیز میتواند فرد را در معرض خطر ابتلاء به افسردگی قرار دهد. مثل:

  • بیماری مزمن (سرطان، ام اس، مشکلات تیروئید)
  • بی خوابی
  • درد مزمن (میگرن، درد های مفصلی)
  • اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD)
  • استفاده از مواد مخدر، داشتن سابقه استفاده از مواد مخدر و الکل
  • مصرف برخی از داروها
  • کمبودهای ویتامین در بدن ( مثل ب ۱۲)

ممکن است گاهی هرگز علل افسردگی در افراد مشخص نشود.

انواع افسردگی

بسته به شدت علائم ، افسردگی می تواند به دسته بندی های متفاوتی تقسیم شود. برخی افراد افسردگی را خفیف و موقتیتجربه می کنند، در حالی که برخی دیگر اختلال افسردگی شدید و مداوم را تجربه می کنند.

اختلال افسردگی به چند دسته طبقه بندی میشود:

  • اختلال افسردگی اساسی
  • اختلال افسردگی مداوم(دیس تایمی)
  • افسردگی مانیک یا اختلال دوقطبی
  • روانپریشی
  • افسردگی پریناتال (دوران بارداری و پس از آن)
  • ملال پیش از قاعدگی
  • افسردگی فصلی
  • افسردگی موقعیتی
  • افسردگی آتیپیک

اختلال افسردگی اساسی:

اختلال افسردگی اساسی از شدیدترین نوع افسردگی است. این نوع از اختلال با احساسات مداوم غم ، ناامیدی و بی کفایتی مشخص می شود که به تنهایی و بدون پیگیری و درمان از بین نخواهد رفت.

برای تشخیص اختلال افسردگی عمده دست کم باید پنج علامت از نه علامت زیر حداقل به مدت دو هفته در فرد وجود داشته باشد:

  1. داشتن خلق افسرده و غمگین در بیشتر ساعات روز
  2. کم شدن علاقه به بیشتر فعالیتهای روزانه
  3. افزایش و یا کاهش چشمگیر وزن وقتی که فرد از برنامه غذایی و یا رژیم خاصی استفاده نمیکند. و کاهش اشتها
  4. بی خوابی یا پر خوابی
  5. بی قراری غیر طبیعی یا کاهش فعالیت جسمی
  6. خستگی مفرط یا از دست دادن انرژی
  7. احساس بی ارزش بودن یا احساس گناه شدید
  8. کاهش توانایی فکر کردن، تمرکز و یا تصمیم گیری
  9. اندیشیدن مکرر به مرگ، یا داشتن فکر خودکشی با برنامه یا ابزاری خاص و یا اقدام به خودکشی

این علایم باید تقریبا همه روزه در فرد دیده شود و نشانه ی اول و دوم یعنی داشتن خلق افسرده و کاهش علاقه و لذت حتما باید در جمع پنج نشانه ای که فرد تجربه میکند وجود داشته باشد.

افزون بر داشتن این علائم باید حداقل سه مورد از موارد زیر نیز تا حدقابل ملاحظه ای وجود داشته باشد:

  1. افزایش احساس خود مهم بینی
  2. کاهش نیاز به خواب کافی(کم شدن زمان استراحت و خواب در شبانه روز)
  3. پرگویی و صحبت بیش از اندازه
  4. ابراز نقطه نظرهای متفاوت و پراکنده
  5. نداشتن تمرکز و پرت شدن حواس به سادگی
  6. پرتحرکی و افزایش فعالیتهای بدنی
  7. پرداختن بیش از اندازه به فعالیتهای لذت بخش و پر خطر

اختلال افسردگی مداوم:

اختلال افسردگی مداوم یا دیس تایمی (قبلا روان نژندی افسردگی معرفی میشد) اختلال خفیف اما مزمن است.

برای تشخیص این اختلال ، علائم باید حداقل دو سال ادامه داشته باشد. افسرده خویی می تواند بیشتر از افسردگی اساسی زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد زیرا این دوره برای مدت طولانی تری ادامه دارد.

شیوع این اختلال در ن بیشتر از مردان است و سیر مزمن تری دارد. شروع آن بی سرو صدا است و بروز آن اغلب در افرادی است که مدت طولانی را تحت فشارهای روانی بوده اند و یا فقدانهای ناگهانی را تجربه کرده اند.

معمولا عوارض آن در پایان روز شدت میگیرد و عموما در سنین ۲۰ تا ۳۵ سالگی شروع می شود. البنه نوعی از این اختلال زود آغاز بوده و می تواند در سنین قبل از ۲۱ سالگی بروز پیدا کند.

با بروز حداقل دو مورد از علایم زیر بهمراه افسردگی میتواند احتمال این اختلال را داشته باشد:

  1. کم اشتهایی یا پرخوری
  2. بی خوابی یا پر خوابی
  3. کمبود انرژی یا خستگی
  4. کاهش اعتماد بنفس
  5. ضعف در تمرکز یا دشواری در تصمیم گیری
  6. احساس ناامیدی

در طی این دوره ی دو ساله اختلال (در مورد کودکان و نوجوانان یکساله) فرد هرگز نباید بیش از دو ماه فارغ از این علایم باشد.

این علایم نباید ناشی از اثرات جسمی مستقیم یکی از مواد (مثل سوء مصرف موادمخدر یا داروهای طبی) یا یکی از بیماریهای طبی عمومی (مثلا کم کاری تیروئید) باشد.این علایم باید باعث ایجاد رنج و ناراحتی چشمگیری در فرد بشود بطوریکه کارکردهای اجتماعی، شغلی و… فرد را به نحو قابل توجهی تحت تاثیر قرار بدهد.

 افسردگی مانیک یا اختلال دو قطبی:

افسردگی مانیک شامل دوره های شیدایی یا هیپومانیا (جایی که فرد  احساس می کند بسیار خوشحال است) همراه با علائم افسردگی است. افسردگی مانیک نامی قدیمی برای اختلال دو قطبی است.

برای اینکه اختلال دو قطبی در فرد تشخیص داده شود، باید یک قسمت از شیدایی را تجربه کند که هفت روز طول بکشد. ممکن است که حالت افسردگی را قبل یا بعد از قسمت شیدایی تجربه کند. چرخه ی حالات افسردگی و مانیک باید به شکل مستمر ادامه داشته باشد.

حالت افسردگی علائمی مانند افسردگی عمده را دارد.

علائم حالت مانیک شامل:

  • انرژی بالا
  • کاهش خواب
  • تحریک پذیری
  • هجوم سریع افکار و گفتار
  • خود بزرگ بینی
  • افزایش اعتماد به نفس
  • رفتار غیرمعمول ، ریسک پذیر و خود مخرب
  • احساس سرخوشی

در موارد شدید ، اختلال می توانند توهم را همراه داشته باشد. هیپومانیا نوعی شیدایی شدید است.


افسردگی پریناتال ،در دوران بارداری یا طی چهار هفته پس از زایمان رخ می دهد.معمولاً افسردگی پس از زایمان نامیده می شود. افسردگی پری ناتال ممکن است در حین بارداری باشد.

تغییرات هورمونی که در دوران بارداری و زایمان اتفاق می افتد می تواند باعث ایجاد تغییراتی در مغز شود که منجر به نوسانات خلقی می شود. کمبود خواب و ناراحتی جسمی که اغلب با تولد نوزاد اتفاق می افتد نیز باعث افزایش این اختلال می شود.

علائم افسردگی پریناتال می تواند به همان اندازه علائم افسردگی اساسی باشد و شامل موارد زیر است:

  • غمگینی
  • اضطراب
  • خشم یا عصبانیت
  • فرسودگی
  • نگرانی شدید در مورد سلامتی و ایمنی کودک
  • مشکل در مراقبت از خود یا نوزاد جدید
  • افکار آزار یا آسیب رساندن به کودک

نی که فاقد پشتیبانی هستند و یا قبل از آن دچار افسردگی شده اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی پریناتال هستند، اما این برای هر کسی ممکن است رخ دهد.

ملال پیش از قاعدگی (PMDD):

اختلال ملال قبل از قاعدگی (PMDD) نوعی شدید از سندرم قبل از قاعدگی (PMS) است. در حالی که علائم سندروم قبل از قاعدگی می تواند از نظر جسمی و روانی باشد، اما علائم ملال قبل از افسردگی عمدتاً روانی است!

این علائم روانی شدیدتر از موارد مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی است. ممکن است کسی که مبتلا به ملال قبل از قاعدگی است، سطح افسردگی و اندوهی را تجربه کند که عملکرد روزمره را تحت تاثیر قرار می دهد.

سایر علائم احتمالی این اختلال شامل:

  •  نفخ و حساسیت به
  • سردرد
  • درد مفاصل و عضلات
  • غم و ناامیدی
  • تحریک پذیری و عصبانیت
  • نوسانات شدید خلقی
  • هوس غذا یا خوردن زیاد
  • حملات هراس یا اضطراب
  • کمبود انرژی
  • تمرکز بر مشکل
  • مشکلات خواب

به نظر می رسد ملال قبل از قاعدگی به طور مشابه با افسردگی پریناتال مربوط به تغییرات هورمونی می باشد. علائم آن معمولاً درست پس از تخمک گذاری شروع می شود و بعد از قاعدگی، کاهش می یابد.

افسردگی فصلی:

افسردگی فصلی ، اختلال عاطفی فصلی نیز خوانده می شود. از نظر بالینی به عنوان اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی” شناخته می شود. این افسردگی مربوط به فصول خاصی است. برای بیشتر افراد ، این اتفاق در ماه های زمستان رخ می دهد.

علائم اغلب در پاییز شروع می شوند، زیرا روزها کوتاه تر می شوند و در زمستان ادامه می یابند.

علائم شامل موارد زیر هستند:

  • افزایش نیاز به خواب
  • افزایش وزن
  • احساس غم ، ناامیدی یا بی حوصلگی

افسردگی فصلی ممکن است با پیشرفت فصل بدتر شود و منجر به افکار خودکشی شود. هنگامی که بهار می رسد​​، علائم تمایل به بهبود می یابد. این ممکن است مربوط به تغییر در ریتم های بدنی فرد در پاسخ به افزایش نور طبیعی باشد.

افسردگی موقعیتی:

افسردگی موقعیتی ، توسط رویدادها یا موقعیت های خاص ایجاد می شود. مثال این موقعیت ها شامل:

  • مرگ یک عزیز
  •  بیماری جدی یا یک واقعه تهدید کننده زندگی
  • مشکلات مربوط به طلاق یا حضانت کودک
  • شکست در روابط عاطفی
  • بیکار بودن یا روبرو شدن با مشکلات جدی مالی
  •  روبرو شدن با مشکلات گسترده قانونی

البته طبیعی است که حوادثی مانند اینها ایجاد احساس غم و اضطراب کنند. اما افسردگی موقعیتی هنگامی اتفاق می افتد که این احساسات متناسب با رویداد تحریک آمیز باشد و در زندگی روزمره اختلال ایجاد نمایند.

افسردگی آتیپیک:

افسردگی آتیپیک به افسردگی اطلاق می شود که در پاسخ به وقایع مثبت داده میشود. علیرغم نام آن ، افسردگی آتیپیک غیر معمول یا نادر نیست!

ابتلا به افسردگی غیر معمولی بسیار چالش برانگیز است زیرا  فرد ممکن است از نظر دیگران (یا خودش) افسرده نباشد.

علائم دیگر افسردگی آتیپیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • افزایش اشتها و افزایش وزن
  • تصویر بد از بدن
  • پرخوابی
  • بیخوابی
  • سنگینی در بازوها یا پاها که یک ساعت یا بیشتر در روز طول می کشد
  • احساس طرد و حساسیت به انتقاد
  • دردهای مختلف

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) منبع معتبری را تخمین زده که ۸٫۱ درصد از بزرگسالان در سنین ۲۰ سالگی و بالاتر از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ هر سال دو دوره زمانی دو هفته ای دچار افسردگی شده اند.

این اختلال در ن درصد شیوع بیشتری نسبت به مردان دارد. شاید یکی از دلایل این باشد که ن بیشتر در مورد ناراحتی خود صحبت می کنند و یا احساساتشان را بیشتر بروز می دهند. اغلب مردانی که دچار افسردگی می شوند برای اینکه خودشان را بیمار نشان ندهند درباره ی آن صحبت نمی کنند.

میزان شیوع اختلال افسردگی اساسی در ن ۱۰ تا ۲۵ درصد و در مردان ۵ تا ۱۲ است.

ممکن است شیوع افسردگی در بعضی از کشورها زیادتر باشد که از جمله دلایل آن میتوان به فقر، فقر غذایی، مصیبت های طبیعی و چیزهای دیگر اشاره نمود.


برای تشخیص اختلال افسردگی آزمایش واحدی وجود ندارد. اما متخصص می تواند براساس علائم و ارزیابی روانشناختی، تشخیص اختلال را انجام دهد.

در بیشتر موارد ، متخصص یک سری سؤال در مورد خلق و خو، اشتها، الگوی خواب، سطح فعالیت و افکار فرد خواهد پرسید. از آنجا که افسردگی می تواند با سایر مشکلات سلامتی مرتبط باشد ، ممکن است متخصص توصیه به معاینه جسمی را داشته باشد (مانند آزمایش خون ،تیروئید و در صورت ومی MRI). بعضی اوقات مشکلات تیروئید یا کمبود ویتامین D می تواند علائم افسردگی را ایجاد کند.

یکی از راههایی که در تشخیص سطح و نوع این بیماری بسیار کمک کننده است تست افسردگی بک (BDI) است. (شما می توانید این تست را در سایت انجام داده و تفسیر تخصصی بسته به شرایط خودتان از متخصص دریافت نمایید.)

علائم افسردگی را نباید نادیده گرفت. اگر روحیه فرد بهتر نشده یا بدتر شده است، باید از متخصص کمک بخواهد. افسردگی یک بیماری روانی جدی است و خطراتی ناشی از عوارض آن دارد.

در صورت عدم درمان، عوارض این اختلال شامل موارد زیر است:

  • افزایش وزن یا کاهش آن
  • درد جسمانی
  • سوء مصرف مواد
  • حملات هراس (پانیک)
  • مشکلات در رابطه
  • منزوی شدن
  • افکار خودکشی

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها